Έπεσε στα χέρια μου η εφημερίδα Real της προηγούμενης Κυριακής, όχι αυτή που κυκλοφορεί απόψε και στο ένθετο Real Life διαβάζω κείμενο του υπερτεράστιου και παγκοσμίως γνωστού σεναριογράφου, σκηνοθέτη, ηθοποιού Μιχάλη Ρέππα με τίτλο "Δαμάζοντας τον Χϊτλερ" στο οποίο ασκεί έντονη κριτική στον Λαρς Φον Τρίερ. Θα μου πεις κουνιούνται τώρα του Τρίερ που τον έπιασε στο στόμα του ο Ρέππας. Οκ αλλά εκφράσεις και χαρακτηρισμοί όπως "γελοίος και υπερφιλόδοξος τσαρλατάνος", "εστετίστικη παρλαπίπα (Europa)", "μπρεχτικόαλαμπουρνέζικη αμπελοφιλοσοφία της συμφοράς (Dogville)" με έβγαλαν από τα ρούχα μου. Κυρίως γιατί αποδεικνύουν πόσο βλάχος είναι ο Έλληνας, που δεν μπορεί να διαφωνήσει με επιχείρημα για τις άστοχες (κατ' αυτόν) δηλώσεις κάποιου αλλά πρέπει να εκφράζεται με χυδαίο τρόπο γiα αυτόν και το έργο του σε στυλ "του την είπα τώρα".
Δυστυχώς κύριε Ρέππα το έργο του καθενός μιλάει από μόνο του και οι συγκρίσεις μόνο γέλιο θα προκαλούσαν. Όσο για το όνειρο σας να κερδίσει μία τσόντα το φεσιβάλ των Καννών όπως αυτό αποτυπώθηκε στην ταινία σας "Αυστηρώς Κατάλληλο" είναι πιο πιθανό να γίνει πραγματικότητα από το να συμμετέχει έστω μία δικιά σας ταινία σε ένα σοβαρό φεστιβάλ. Όσο για το χαριστικό βραβείο FIPRESCI για το "Οξυγόνο", απλά να θυμήσω ότι ήταν στο φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου