Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου 2010

Ο Λάκης ο γλυκούλης

Λογικά και ως γνωστό κοράκι θα έπρεπε να ορμήσω στο Λαζόπουλο και να τον κράξω που διακωμώδησε τη γυναίκα με το πρόβλημα υγείας. Δεν θα το κάνω για 2 λόγους. Πρώτον γιατί πιστέυω ότι η σάτιρα δεν έχει όρια (χωρίς βέβαια να κατηγορώ την Κατσιβαρδάκου που με το δίκιο της θίχτηκε και έστειλε εξώδικα κτλ) και δεύτερον γιατί ο Λάκης αποδεικνύεται μεγαλύτερο κοράκι και πριν σκάσει η μπόμπα πρόλαβε να το γυρίσει υπέρ του με μετάνοιες, συγγνώμες αλλά και λουλούδια ο γλυκούλης μου. Αν υπήρχε κοινό με κριτικό νου θα του έριχνε μια μούτζα του εθνικού μέντορα αλλά δυστυχώς εκατομμύρια μπεεε θα ακουστούν την επόμενη φορά που θα βγει στο γυαλί παρέα με κανένα Ζαχαράτο...
Αυτό ακριβώς είναι το πρόβλημα μου με το Λάκη. Μπορεί σε άλλα να είναι σωστός, έχει βοηθήσει νέα παιδιά στην τέχνη, έχει φτιάξει το ωραίο Σπίρτο αλλά δεν αντέχεται στο τσαντίρι ο διδακτισμός και τα ηθικοπλαστικά του κυρήγματα ανάμεσα σε σχολιασμό της ελληνικής trash tv. Θες να κάνεις χαβαλέ, σάτιρα και κωμωδία; κάνε αλλά άσε την πολιτική και τα διδάγματα κατα μέρος. Ο καθένας βέβαια είναι ελεύθερος να κάνει και να λέει ό,τι θέλει, ίσως αυτό που τελικά με εκνευρίζει περισσότερο είναι η αποδοχή που έχει στο κοινό.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου