Πλατόνοφ

Είχα αγοράσει εισιτηριάκι για την παράσταση Πλατόνοφ στο Εθνικό εδώ και καιρό και περιμένα πως και πως να τσιμπήσει ο Λάνθιμος το όσκαρ και να το σκοτώσω στη μάυρη τριπλή τιμή αλλά τελικά δεν μου έκατσε και πήγα χθες σιγά σιγά και διστακτικά να δω την παράσταση.

Έχω διαβάσει και έχω ακούσει τα χειρότερα "το φιάσκο της χρονιάς", "βυθίζεται στην πλήξη του ψευδο-μοντερνισμού", "σπασμωδική, μεταμοντέρνα αποδόμηση του «Πλατόνοφ» του Τσέχωφ να πνιγεί μέσα στην πλήξη και την αφόρητη έλλειψη φαντασίας", "επιπόλαιες λύσεις εντυπωσιασμού και δήθεν αποδόμησης" και άλλα πολλά παρόμοια αλλά και χειρότερα, που θα βρεις εύκολα με ένα σύντομο ψάξιμο στο διαδίκτυο.

Ο κόρακας δεν ξέρει από θέατρο, ούτε καταλαβαίνει από ονόματα και βραβεία αλλά θα σου πει ένα πράγμα και αν θες τον ακούς: Η παράσταση είναι μια χαρά, να πας να τη δεις και δεν θα το μετανοιώσεις. Δεν καταλαβαίνω γιατί τρώει τέτοιο θάψιμο και είμαι εδώ για να κράξω αυτούς που το κάνουν. Ίσως της λείπει η συνοχή και ένα ξεκάθαρο στόρι αλλά και τι έγινε; δεν είναι και καμιά πυρηνική φυσική, άνετα θα καταλάβεις τι θέλει να πει ο καλλιτέχνης ακόμα και αν οι 6 ώρες του Τσέχοφ έχουν γίνει μία και σαράντα λεπτά από το Λάνθιμο. Στα συν βάλε και τις καλές ερμηνείες  ειδικά από τους άντρες πρωταγωνιστές.

Υ.Γ. Έλεος με τη λέξη αποδόμηση...